Page 142 - Gastronomi Turkey by Rafine
P. 142
Haber
Spagetti ve Eard
Sandwich’in mucidi
Tek bir bedende bir ordu yaşatan
Vinci’li deli, o beyaz sakalının altında
hünerlerini konuşturduğu ressam,
heykeltıraş, mimar, müzisyen, yazar,
tasarımcı ve mühendis kimliğiyle en
aklıselim sahibi kulları bile raydan
çıkarmıştı. “Bıyık altından o herkesten
fazla mesai yapan zekasına ve bu
parmak ısırtan zekanın doğurduğu
çocuklara gülenlere saymazsak,
hemen hemen herkes ister istemez
onun gereğinden fazla sıradışı
bir hayal gücüne sahip olduğunu
kabullenmişti” diyen Kumrular,
Leonardo’nun mucidi olduğu
spagetti ve Earl Sandwich’in hikayesini
şöyle anlatı: “Leonardo, “Spago
mangiabile”sini, yani yenilebilen
Leonardo; çılgın peçete katlama kordonlarını icat ettiğinde sayısız ordusunun hayatına bedel olan
şekilleri tasarlayan, bunlardan ülkede, sayısız insanoğlunun bu son yıllarını Cloux’da I. François’nın
kuşlar, çiçekler, saraylar yapan bir insanı kendine müptela eden sarayında geçirip, sanatsal yaratı
sanatkar, değişik odunlar yakıp çubuklarla besleneceğini hayal bile
her birinin ne kadar zamanda yanında mutfakta da yaratıcılığını
yandığını ölçüp biçen bir bilim edemezdi. Yani spagettiyle! Ne de gösterirken bile... Leonardo tüm
adamı, insan gücünü ziyan iki ekmek parçası arasına et parçası içtenliğiyle kendine kucak açan, saygı
etmek yerine bu işleri hayvanlara koyup “sürprizli ekmekler” olarak ve sevgiyle ona yanı başında yer
yaptırmak üzere aygıtlar yaratan vaftiz ettiği sandviçin şanını iskambil ayıran bu gönlü tok kralla Tanrı’nın ona
bir mucit, sebzelere ve renklere oynarken onu yemek yiyerek zaman verdiği her şeyi paylaşmıştı: Sınırsız
aşık bir aşçı…
kaybetmekten kurtardığı için bu hayal gücü, ayağı yere basan bir
ekmekçiklerin tiryakisi olan Earl yaratıcılık, üstün bir zekâ, hünerli eller,
Sandwich’e bırakacağını... En az La zevkli gözler, her şeyi, her şeyi... Bir
ceviz ve kuru üzüm yerleştirip renkli Giacondo kadar inanmıştı Leo bu tek şey hariç: Kralın bile merakından
badem ezmeleriyle süsleyerek inşa paha biçilmez yenebilir çubuklarına. ölüp kendisine içinde ne olduğunu
ettiği şekerden bir sarayın kapısından Mona Lisa’sıyla beraber Hannibal gibi söylemesi için neredeyse yalvardığı
geçmişlerdi. Sonra da pek tabii bu Alpleri aşarken onların annesini de kara kutusunu…”
nefaseti yiyeceklerdi. Leonardo yanında götürmüştü. Aşıktı spago
bu sefer hesaplarında yanılmış, manciabile’lerine! Bu yüzden de
pasta pare pare midelere gitmeye lazanyadan spagetti yapan kocaman
başladıktan sonra kalanlar sarayın bıçakları olan devasa bir makine
avlusunda uçsuz bucaksız bir pasta çizmişti. Fakat baskıya gelemeyen
çöplüğüne dönüşünce davetliler lazanya parçaları çıtır çıtır kırılınca bu
beline kadar şeker ve badem ezmesi da boşa gitmişti. O bu dünyadayken,
çukuruna gark oluvermişlerdi. hiç bir ölümlü spagettileriyle baştan
Zavallılar saraydan çıkabilmek için çıkmamıştı, ama o pek de başarılı
kendilerine yol açacağım diye akla olamayan icadına pek bir derinden
karayı seçmişlerdi. Bütün fareler bağlanmıştı. Onları bir gün birililerinin
üşüşünce mekânı bu aç saldırgan en az kendisi kadar seveceği
yaratıklardan temizlemek günler fikrinden hiç kopmamıştı. O bir Roma
almıştı.”
142 | Şubat-Mart 2022 | gastronomiturkey.com
140-143 leonardo'nun mutfağı.indd 142 21.02.2022 20:15
